Een scheve schaats

In [0], een Liber Amicorum uitgegeven ter gelegenheid van de pensionering van collega Kruseman Aretz, kunnen wij op p. 159 de volgende historische schets lezen:

"In Eindhoven is van het begin van de jaren 60 tot medio (de) jaren 80 een monocultuur gegroeid onder leiding van Dijkstra. Deze monocultuur duiden wij vaak aan als de Eindhovense programmeerstijl of de Eindhovense school. In een monocultuur passen geen andere gewassen en deze worden door de kwekers van de monocultuur al snel onkruid genoemd. Velen die iets ander wilden kweken zijn in die tijd gesneuveld, maar jij niet."

*		*
	*

Het is moeilijk hier anders dan beschuldigingen van ongezonde eenzijdigheid en verstikkende intolerantie in te lezen.

Het verwijt van eenzijdigheid bevreemdt aangezien Dijkstra (reeds in 1984) professioneel een breder terrein bestreek dan de meesten onzer, en het roept dan ook de vraag op of de Auteur wellicht niet verder heeft gekeken dan zijn neus lang is. Het is natuurlijk waar dat Dijkstra zich niet op alle deelgebieden van de informatica actief bewogen heeft —wij denken bv. aan bestandsbeheer, "trace" theorie en de studie van vertalerbouw—, maar fatsoenshalve dienen we er rekening mee te houden de deze abstinentie zijnerzijds een bewust gekozen werkverdeling tussen hem en zijn collegae weerspiegelt.

Het verwijt, even ongestaafd als ongefundeerd, van de dodelijke intolerantie verbaast nog meer: aangezien het een volslagen mysterie is wie deze "velen" die zouden zijn "gesneuveld" dan wel zijn geweest, kunnen wij niet anders dan concluderen dat de Auteur deze slachtoffers uit zijn duim heeft gezogen. Natuurlijk heeft Dijkstra, gelijk elke vakman, geoordeeld en gewogen, want dit is wat de maatschappij (terecht) van haar experts verlangt; misschien heeft de Auteur nagelaten zich te realiseren dat een oordeel dat in naam van tolerantie altijd alles goedkeurt, geen informatie geeft en dus niks voorstelt. (Een andere verklaring is dat de Auteur zich nauwelijks bewust is geweest van de insinuerende nonsens die hij opschreef.)

Het geciteerde stuk is zover beneden peil dat we de Auteur met een gerust geweten kunnen afschrijven als een rancuneus stuk snot. Moeilijker te verteren —want verontrustender— is dat dit schendschrift heeft kunnen verschijnen in een officiële uitgave van de Technische Universiteit Eindhoven. Gelukkig is met vooruitziende blik de colofon afgesloten met:

"Hoewel dit boek met zeer veel zorg is samengesteld, aanvaarden schrijver(s) noch uitgever enige aansprakelijkheid voor schade ontstaan door eventuele fouten en/of onvolkomenheden in dit boek."

[0]  E.H.L. Aarts et. al. (Ed.) Simplex Sigillum Veri, Een Liber Amicorum voor prof. dr. F.E.J. Kruseman Aretz, TU Eindhoven, 1995
ISBN 90-386-0197-2